zondag 31 december 2017

Een achtergelaten kerstengel

Een dezer dagen stuurde iemand mij een verhaal van Heinrich, een achtergelaten kerstengel.
Dit verhaal raakte mij. Het is in het Duits, maar ook al had ik nog geen tijd om dit verhaal te vertalen wil ik hem hier toch delen:

Wij nemen ons zo weinig tijd voor verhalen. Dat is jammer. Ik hoop, dat u het nu wél doet, het kost maar een paar minuten, maar het is de moeite waard. 
Het is 'maar' een verhaal, en toch - zo is het met verhalen, in alle eenvoud wijzen ze op een diepere zin die zich ontvouwt daar, waar je het verhaal durft toe te laten.
In ieder geval, 'mijn' Heinrich staat nu op mijn bureau, en hij zal er blijven staan, om me telkens weer te herinneren: 'let it be' - durf te laten zijn wat er is - en 'let it go' - vertrouw het toe aan degene of datgene waarin je gelooft. 
Dit wens ik ons allen toe, in het komene Nieuwe Jaar 2018:

Door goede machten trouw en stil omgeven,
behoed, getroost, zo wonderlijk en klaar,
zo wil ik graag met u, mijn liefsten, leven,
en met u ingaan in het nieuwe jaar.


Valt om ons heen steeds meer het diepe zwijgen,
de eenzaamheid, die nergens uitkomst ziet,
laat ons dan allerwege horen stijgen
tot lof van U het wereldwijde lied.

In goede machten liefderijk geborgen
verwachten wij getroost wat komen mag.
God is met ons des avonds en des morgens,
is zeker met ons elke nieuwe dag.

(D. Bonhoeffer)


Zo wens ik u allen van harte een GEZEGEND en GEZOND Nieuw Jaar 2018!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten